1980’li yılların ikinci yarısında iki öykü kitabı yazdım: Bir İşçinin Dönüşü ve Taşınamayan Özgürlük. Bunlar Almanya’da basıldı. Daha sonra iki kitaptan seçilen öyküler ikinci kitabın adıyla Türkiye’de basılacaktı.
Yolun Sonu ilk romanımdır. İlk baskısı 1000 taneydi ve bir-iki yılda tükendi. Sonra Yazın üzerinden ikinci baskısı yapıldı. Herhalde 12 Eylül sonrasını Almanya’daki mültecilerle birlikte konu alan ilk roman olduğu için hızlı tükenmişti.
İkinci romanım Güzel Bir Ölüm silahlı mücadele hareketini konu alır. E Yayınları ’nda çıkmıştı. İnternet sitelerinde bulunuyor, bazılarında tükenmiş.
Ardından 1990’lı yılların ikinci yarısında edebiyatı bıraktım diyebilirim. Önceden iyi bir edebiyat okuruydum, daha sonra bunu bile yapamadım.
Nedenini şöyle açıklayabilirim. Bana denildi ki: “Öykülerin de romanların da fena değil ama vasatı pek aşabildiğin söylenemez. Sosyal bilimlerde ise oldukça iyisin. İki alanla birlikte uğraşıp kendini bölme, ikinci alana ağırlık versen daha iyi yaparsın.”
Haklı buldum ve öyle yaptım. Daha sonra yazdığım 16 kitaba bakıyorum da, sonuç fena olmamış. Yine de edebiyatla uğraşma isteğim ölmedi ama o kadar işte...
İçeriğini görmek veya indirmek için
https://enginerkiner.files.wordpress.com/2019/10/yolun-sonu.pdf
tıklayın!..
